Brenden Laila Hannah 16 PuĹapka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

brązowych lub czarnych, jak większość innych gospodyń. Olemu podobało się to i uważał, że na tle
innych kobiet �shild jest najpiękniejsza. Nagle zmartwił się, co �shild powie na to, że tak surowo
potraktował dzieci. Nie lubił, kiedy żona się z nim nie zgadzała, ponieważ była mądrą kobietą i
potrafiła rozsądnie myśleć.
- A więc stanowczo uciąłeś dyskusję? - spytała, kiedy skończył opowiadać.
- Nie jestem taki pewien - Ole położył ręce za głową i spojrzał w sufit. Z drewnianych belek
nad kominkiem zwisały garnki i chochle, a trochę dalej kołysały się dwa dziecięce swetry, każdy na
swoim haku. - Nie będę zaskoczony, jeśli Hannah-Kari znowu spróbuje mnie przekonywać. Najwy-
razniej postanowiła, że Knut powinien dostać to, czego chce.
- To ładnie z jej strony - mruknęła �shild. Jej pierwsza myśl była dokładnie taka sama jak
Olego: nigdy nie pozwolą, by ich syn został grajkiem. Lecz po chwili zaczęła się dziwić, dlaczego
podjęła tak szybką decyzję. Dlaczego od razu pomyśleli, że Knut będzie biegał ze skrzypcami jak
wieś długa, jeśli nauczy się grać? - Czy naprawdę sądzisz, że Knut będzie krążył ze skrzypcami po
wsi, jeżeli je dostanie? - �shild podniosła robótkę i wróciła do robienia na drutach, zerkając na
Olego.
Gospodarz jeszcze przez chwilę wpatrywał się w sufit, po czym spuścił wzrok.
- Trudno powiedzieć. Jeżeli muzyka potrafi mu zawrócić w głowie tak jak teraz, to ze
skrzypcami będzie tak samo.
- Ale chyba nie dopuści do tego, gdy będzie musiał pilnować gospodarstwa. - Im lepiej
�shild wyobrażała sobie Knuta ze skrzypcami, tym mniej grozny wydawał jej się ten pomysł.
Chyba nic nie zaszkodzi, jeśli pozwolą chłopakowi spróbować.
- Nie, zabraniam. - Ole wyprostował się i zauważył, że stał się bardziej nieprzejednany, gdy
zrozumiał, że �shild nie całkiem się z nim zgadza.
- Jak wiesz, są pewne sprawy, z którymi Knut musi sobie jakoś radzić. - �shild miała na
myśli niezwykłe zdolności syna i Ole od razu zrozumiał, o czym mówiła. - Być może potrzebuje
czegoś, co może mu pomóc odzyskać spokój i radość. Zagłuszyć ból, biorący się z obrazów, które
widzi, i z tego, co przeżywa. Takiej niewielkiej ucieczki od siebie. - �shild mówiła cicho, lecz
wiedziała, że jej słowa zapadają w Olego głęboko. Jeżeli coś dobrze znał, to właśnie ów ciężar
towarzyszący zdolnościom jasnowidzenia. A Knut pewnie dzwiga więcej niż inni.
- Musi się nauczyć z tym żyć - odparł Ole szorstko, lecz �shild poznała po jego głosie, że
mąż nie jest pewny. Być może przyzna jej rację. Za jakiś czas. A na razie powinna się dowiedzieć,
jak silne jest pragnienie syna. Dzieci w tym wieku potrafią zmieniać zdanie tak szybko, jak zbiegają
z mostku prowadzącego do stodoły, więc może pomysł, żeby grać, do jutra odejdzie w niepamięć. -
Jon chce się żenić. - Ole położył się na pryczy i wyciągnął wygodnie. Mógł sobie chyba pozwolić
na krótki odpoczynek, zanim pójdzie przygotować broń.
- O, to miło. Kim jest dziewczyna?
- Marit Sletten.
- Co za niespodzianka. Nie miałam pojęcia, że się znają. - Myśli �shild powędrowały od
razu do owej nocy, kiedy Marit i jej matka tańczyły przed zagrodą na cześć księżyca. Gdy J�rn i
�smund próbowali podpalić zagrodę albo w każdym razie utworzyć ognistą drogę od rzeki w górę.
�shild odwróciła się i spojrzała przez okno po przeciwnej stronie izby. Prosto na rzekę. Jak bardzo
się bała tej nocy, kiedy zobaczyła ogień pełznący wzdłuż zbocza i ciemne postaci, wyciągające ręce
do księżyca i oddające cześć jego blaskowi. Nie wiedziała, kto to jest; dopiero Jon podkradł się
bliżej i wrócił z wiadomością. Nagle sobie przypomniała, że mówił wtedy coś o huldrze i jasnych
jak len włosach Marit. Jego oczy błyszczały w ciemności i �shild nie zdziwiłoby, że właśnie wtedy
się zakochał. -Gdzie będą mieszkać? - spytała po długiej przerwie.
- Jeszcze nie zdecydowali. Jon chciał najpierw nam o tym powiedzieć, bo, jak zrozumiałem,
bał się, że zostanie wyrzucony ze służby.
- Nikogo nie wyrzucimy, ale... - �shild podejrzewała, że taki układ może rodzić trudności,
zwłaszcza jeśli Karoline zażąda, by Jon wziął się do roboty w Sletten, skoro nie było tam teraz
mężczyzny.
- Jon sam będzie musiał ułożyć swoje sprawy - uznał Ole. - Jednak mam nadzieję, że nie
zrobi niczego pochopnie. W Sletten dzieją się bardzo dziwne rzeczy.
�shild słyszała troskę w jego głosie i westchnęła, a potem odłożyła robótkę na stół i
podeszła do pryczy. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia; download; pobieranie; pdf; ebook

Podobne

Search